لایف اند لایف

مغز که نیست، رادیو اف امه! امروز از صبح خاموشش کردم اما! دیگه نه آهنگ توش پخش میشه، نه یه نفر همه ی اخبار زندگیمو مرور می کنه و نه اون بوق ممتد هست! بوقی که میگه آنتنت رو باید بگردونی! اینجا جز خط سفید چیزی نیست!

از صبح با فکر  بیدار شدم. تو فکرم ولی آرومم..

این روزا اما زیاد خودم رو مرور می کنم.. گذشته رو و راهی که در پیش دارم رو.. گذشته با همه ی دل بستگی هاش و آینده ای که هنوز از دل توش خبری نیست...

خودم رو که مرور می کنم خنده م می گیره! کاش با همین تجربه ها به دنیا می اومدم.. کاش یادم بود تجربه های زندگی های قبلی رو! شاید یه خرده متفاوت تر زندگی می کردم!..

...

خب! بی خیال! برم خدمت زندگانی