درهم پرهم

 این روزها، این روزها، این روزها.... گاهی اونقدر شکننده میشم که کوچکترین برخورد نابجایی می تونه اشکمو در بیاره و باعث بشه برگردم خودمو مرور کنم.. خودخواهی آدمها وحشتناکه، پول وحشتناکه، این دنیای ما وحشتناکه! جهنمه! .. . . دنیای من ِ خسته این روزها بدون تو... دست که به قول شاملو در کوچه و بستر حضور مأنوس دست تو را می جوید و این راه لعنتی، این رااااه لعنتی که فقط یأس را رج می زند و بس.. باید کاری بکنم.. من پیش قدم میشم...    ...

باد بوی تو را دارد...   تو بی رحمی اما.. بیرحم و عجول... حتی به من فرصت ندادی خودم رو با تو پیدا کنم.. همه چیز مثل یک خواب آمد و رفت.. فقد بغض هاش موند و یه نم لبخند گاه گاهی و یه ای بابا، کاشکی یه ذره صبور تر بودی... و مرور روزهای تو و همه ای حجم حضورت و من و آرامش و اضطراب توامان جهان...!  آروممم دارم به قول حافظ  بر آستانه ای تسلیم سر می نهم، اما اگه گاه گاهی ننویسم این حس ها رو، میمونه تلنبار میشه تو روحی که جا واسه یه قطره آب هم نداره، که احتیاج به خونه تکانی داره.  زمان چ بی رحم میگذره.. دارم سست میشم کم‌کم... نسبت به خیلی چیزها.. نسبت به خودم و احساساتم حتا... چه اتفاقی داره می افته؟؟&n...

 دلم تا عشقباز آمد در او جز غم نمی‌بینم   دلی بی غم کجا جویم که در عالم نمی‌بینم   دمی با همدمی خرم ز جانم بر نمی‌آید   دمم با جان برآید چون که یک همدم نمی‌بینم  مرا رازیست اندر دل به خون دیده پرورده   ولیکن با که گویم راز چون محرم نمی‌بینم   مدارا می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم   تحمل می‌کنم با زخم چون مرهم نمی‌بینم   خوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه  که من تا آشنا گشتم دل خرم نمی‌بینم  نم چشم آبروی من ببرد از بس که می‌گریم   چرا گریم کز آن حاصل برون از نم نمی‌بینم   کن...

رقصان میگذرم از آستانه اجبار شادمانه و شاکر...  پ.ن: که حال این روزای منو شاملو خووووووووب توصیف کرده ...

 از خودم می‌پرسم  پس کی خسته خواهی شد؟  اينجا  ... لابه‌لایِ شب و روزِ اين همه مثلِ هم  چه می‌کنی، چه می‌خواهی، چه می‌گويی؟  ...وَهم، وَهمِ واژه، واژه، واژه  بس است ديگر!  ...  سید علی صالحی ...

  عمری دگر بباید بعد از وفات ما را / کاین عمر طی نمودیم اندر امیدواری ...   چند وقتیه  که این شعر توی سرم دور میزنه و با چنان سوزی هم دور میزنه که میاد توی گلوم!..  روزهای عجیبی داره می گذره بر من..   بیا منو ببر نوازشم کن... ...

 باید به یادت بیاورم که بعد از تو،  بی‌هودگی آخرین تکلیفِ زندگیست.   با این حال باید به یادت بیاورم که بعد از تو، من هنوز هم نمازِ واژه و دعایِ ترانه را ترک نکرده، ترک نخواهم کرد...   سید علی صالحی     پ.ن : خسته، گرما زده، و ... آرووم... کلاس خیاطی رو تعطیل کردم برگشتم خونه غذا درست کنم، چون مادرم روزه‌اس، از این وقت کشی ها رو کسی واسم انجام نداده حقتا، اما خب همیشه هست پ. ن: دلیل عکس‌ این بازیگر که سر پست‌هام میذارم اینه که همزاد منه!)  ...

مغز که نیست، رادیو اف امه! امروز از صبح خاموشش کردم اما! دیگه نه آهنگ توش پخش میشه، نه یه نفر همه ی اخبار زندگیمو مرور می کنه و نه اون بوق ممتد هست! بوقی که میگه آنتنت رو باید بگردونی! اینجا جز خط سفید چیزی نیست ! از صبح با فکر  بیدار شدم. تو فکرم ولی  آرومم .. این روزا اما زیاد خودم رو مرور می کنم.. گذشته رو و راهی که در پیش دارم رو.. گذشته با همه ی دل بستگی هاش و آینده ای که هنوز از دل توش خبری نیست ... ...

آروم بودم، یعنی فکر نمی کردم انقدر آشوب باشم!.. انقدر آشوب " بشم " .. که هی واسه خودم می خونم : تو رو تو گریه می بوسم.. که تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی.. که ...ای بابا.. ...